Over kerkjes, vieze oude mannetjes en meer ....
Door: Monique
Blijf op de hoogte en volg Monique en hans
04 Mei 2014 | Spanje, Cáceres
En ja hoor, wat heerlijk de poncho, fleece en lange broeken kunnen uit want het is hier zo'n 28 graden. Fantastisch!
Nu probeer ik om een lang verhaal weer kort te maken maar zoals jullie op het einde van dit verhaal zullen merken is dat helaas weer niet gelukt..
Cuacos de Yurte is lief, leuk en klein, zeg maar gerust heeel klein: Welgeteld zo n 500 inwoners. Twee kerken (natuurlijk) en een klein pleintje waar helaas de plaatselijke kroeg blijkbaar alleen op woensdagmiddag open gaat (en wij kwamen aan op dinsdag)...en waar de dan ook de gehele plaatselijke mannelijke bevolking te vinden is (gem. leeftijd 83.5 jaar) de vrouwen zitten in de kerk of doen het huishouden ...En ik zou het bijna vergeten! Er zit natuurlijk een plaatselijke ooievaar op een van de twee kerken...Over deze bewuste kerk later meer ....
Het hostal dat we hadden uitgezocht gaf niet thuis. Bij navraag bij een oud mannetje dat we op straat tegenkwamen, met vertaling van een toerist uit San Sebastian die we ook op diezelfde plek tegenkwamen, begrepen we dat de eigenaars alleen in het weekend hier waren en voor de rest in Madrid. Oh? Het mannetje keek peinzend en peinzend en bedacht zich waar nog meer van deze casa rurals ( dorpshostals) waren...Hij had bij ons het praatje van de dag gevonden, dus hij ging nog even een half uurtje door, en de jongen uit San Sebastian maar vertalen.....Afijn na dat half uur vonden we gelukkig een ander supermooi hostal waar niemand anders verbleef. En! We hoefden gelukkig niet na te denken over de keuze voor een restaurant 's avonds. Of het hotel naast ons hotel of ons hotel ...
De volgende dag hebben we (vanuit de auto) het ongelooflijke prachtige landschap bewonderd...bergen met op de toppen sneeuw, spookbossen, afgronden (vooral voor mij leuk) en kersenbomen, veel kersenbomen. Helaas net niet meer in bloei en net nog niet rijp voor de pluk. Onderweg op een smal bergweggetje kwamen we wegwerkers tegen met een grote vrachtwagen, die daar de weg aan het repareren waren. De weg was zo ongeveer drie meter breed en de vrachtwagen zo ongeveer 4 meter, en daar moesten we dus langs...Die wegwerkers zullen mijn -oh-jee-we-vallen-in-het-ravijn-gezicht waarschijnlijk nooit meer vergeten.
Na deze lange autorit nog snel even naar het kerkje in het dorpje, maar dat was helaas dicht. Wat een geluk dat we iets verder liepen en zagen dat een plaatselijke dorpsbewoner (een mannetje van ongeveer 1 meter en 40 cm en tandeloos) met de sleutel van de kerk liep te zwaaien en of we maar even de kerk kwamen bewonderen. Ik zei nog: 'maar ik loop in korte broek', maar dat maakte hem niets uit. In de kerk begon hij een heel betoog over alle beelden die daar stonden en uit welke eeuw zij kwamen. Nou ik versta een beetje Spaans maar dit Spaans was echt onverstaanbaar...ik bleef maar knikken en knikken en des te meer ik dat deed, des te meer interesse hij in mij begon te tonen en handtastelijker werd...Hij vroeg hoe ik heette, dus ik stelde mij voor, maar toen ik daarna Hans wilde voorstellen, had hij daar duidelijk minder interesse in en ging onverstoorbaar verder met zijn relaas over de oude beelden....
Gelukkig hadden ze in deze kerk nog echte kaarsjes in plaats van de kunstkaarsjes in de andere kerkjes, dus konden we hier gelukkig twee kaarsjes aansteken.
Ons verdere plan om nog vier nachten in het stadje Trujillo door te brengen, werd ruw verstoord door het plaatselijke kaasfestival. Geen hostal, hosteria, B&B of wat dan ook meer te krijgen door dit festival. Na een uurtje verwerking begon ons change of plan. Zafra zou het worden! een stadje 200 km verderop. Zafra is zo'n twee uur rijden, maar zoals het bij ons vaker gebeurt doen we hier uiteindelijk 'iets' langer over. We hadden van twee Belgen gehoord dat er een natuurpark was waar je veel (roof)vogels kon spotten. Voor Hans zijn alle vogels mussen, maar ik werd daar wel heel blij van. Dus on the road en daar eerst langs. Fantastisch gebied! En inderdaad veel roofvogels te spotten...maar dat hadden meer mensen door helaas... Het was heet en druk en de vogels waren (natuurlijk en gelukkig) ver weg...Daar kwam ik dan met mijn trots gekochte telelensje, die volledig in het niet viel bij de TELElenzen waar een aantal Belgen aan vast hingen. Over twee dagen terug naar dit Parque Natural, maar dan vroeg in de morgen of later in de middag, waar we hopelijk wat minder picknickende, hardpratende en vossenvoerende Spanjaarden zullen tegenkomen.
Hoe is het toch mogelijk dat het lijkt of sommige Spanjaarden een stem hebben waar Joe Cocker jaloers op zou zijn. Zowel vrouwen als mannen hebben een sigaarrokende met whiskey doordrenkte stem waar je U tegen zegt. Ons gehoor heeft waarschijnlijke enige schade opgelopen...
Het werd dus Zafra en ons beloofde schattige pittoreske hotelletje dat we via booking.com hadden uitgezocht. Tenminste dat hadden we gehoopt...niets van dat. Toen we daar dus laat aankwamen werd de eigenaar al een beetje zenuwachtig na het horen van Hans (Johannes) zijn naam. Tsja, stond niet in de reservering....Hans werd vol drank gestopt, we kregen een kaartje met daarop de naam van het hotel waar we wel terecht konden, een lief maar zenuwachtig mannetje kwam ons ophalen om ons te begeleiden naar ons niet gewilde hotel en daar gingen we naar ons niet gewilde en wat bleek er onpersoonlijke hotel..Maar gelukkig was Zafra een erg mooi stadje met een groot klein pleintje en een klein klein pleintje..
We genieten met volle teugen en oh oh wat is Spanje toch mooi!
Nu probeer ik om een lang verhaal weer kort te maken maar zoals jullie op het einde van dit verhaal zullen merken is dat helaas weer niet gelukt..
Cuacos de Yurte is lief, leuk en klein, zeg maar gerust heeel klein: Welgeteld zo n 500 inwoners. Twee kerken (natuurlijk) en een klein pleintje waar helaas de plaatselijke kroeg blijkbaar alleen op woensdagmiddag open gaat (en wij kwamen aan op dinsdag)...en waar de dan ook de gehele plaatselijke mannelijke bevolking te vinden is (gem. leeftijd 83.5 jaar) de vrouwen zitten in de kerk of doen het huishouden ...En ik zou het bijna vergeten! Er zit natuurlijk een plaatselijke ooievaar op een van de twee kerken...Over deze bewuste kerk later meer ....
Het hostal dat we hadden uitgezocht gaf niet thuis. Bij navraag bij een oud mannetje dat we op straat tegenkwamen, met vertaling van een toerist uit San Sebastian die we ook op diezelfde plek tegenkwamen, begrepen we dat de eigenaars alleen in het weekend hier waren en voor de rest in Madrid. Oh? Het mannetje keek peinzend en peinzend en bedacht zich waar nog meer van deze casa rurals ( dorpshostals) waren...Hij had bij ons het praatje van de dag gevonden, dus hij ging nog even een half uurtje door, en de jongen uit San Sebastian maar vertalen.....Afijn na dat half uur vonden we gelukkig een ander supermooi hostal waar niemand anders verbleef. En! We hoefden gelukkig niet na te denken over de keuze voor een restaurant 's avonds. Of het hotel naast ons hotel of ons hotel ...
De volgende dag hebben we (vanuit de auto) het ongelooflijke prachtige landschap bewonderd...bergen met op de toppen sneeuw, spookbossen, afgronden (vooral voor mij leuk) en kersenbomen, veel kersenbomen. Helaas net niet meer in bloei en net nog niet rijp voor de pluk. Onderweg op een smal bergweggetje kwamen we wegwerkers tegen met een grote vrachtwagen, die daar de weg aan het repareren waren. De weg was zo ongeveer drie meter breed en de vrachtwagen zo ongeveer 4 meter, en daar moesten we dus langs...Die wegwerkers zullen mijn -oh-jee-we-vallen-in-het-ravijn-gezicht waarschijnlijk nooit meer vergeten.
Na deze lange autorit nog snel even naar het kerkje in het dorpje, maar dat was helaas dicht. Wat een geluk dat we iets verder liepen en zagen dat een plaatselijke dorpsbewoner (een mannetje van ongeveer 1 meter en 40 cm en tandeloos) met de sleutel van de kerk liep te zwaaien en of we maar even de kerk kwamen bewonderen. Ik zei nog: 'maar ik loop in korte broek', maar dat maakte hem niets uit. In de kerk begon hij een heel betoog over alle beelden die daar stonden en uit welke eeuw zij kwamen. Nou ik versta een beetje Spaans maar dit Spaans was echt onverstaanbaar...ik bleef maar knikken en knikken en des te meer ik dat deed, des te meer interesse hij in mij begon te tonen en handtastelijker werd...Hij vroeg hoe ik heette, dus ik stelde mij voor, maar toen ik daarna Hans wilde voorstellen, had hij daar duidelijk minder interesse in en ging onverstoorbaar verder met zijn relaas over de oude beelden....
Gelukkig hadden ze in deze kerk nog echte kaarsjes in plaats van de kunstkaarsjes in de andere kerkjes, dus konden we hier gelukkig twee kaarsjes aansteken.
Ons verdere plan om nog vier nachten in het stadje Trujillo door te brengen, werd ruw verstoord door het plaatselijke kaasfestival. Geen hostal, hosteria, B&B of wat dan ook meer te krijgen door dit festival. Na een uurtje verwerking begon ons change of plan. Zafra zou het worden! een stadje 200 km verderop. Zafra is zo'n twee uur rijden, maar zoals het bij ons vaker gebeurt doen we hier uiteindelijk 'iets' langer over. We hadden van twee Belgen gehoord dat er een natuurpark was waar je veel (roof)vogels kon spotten. Voor Hans zijn alle vogels mussen, maar ik werd daar wel heel blij van. Dus on the road en daar eerst langs. Fantastisch gebied! En inderdaad veel roofvogels te spotten...maar dat hadden meer mensen door helaas... Het was heet en druk en de vogels waren (natuurlijk en gelukkig) ver weg...Daar kwam ik dan met mijn trots gekochte telelensje, die volledig in het niet viel bij de TELElenzen waar een aantal Belgen aan vast hingen. Over twee dagen terug naar dit Parque Natural, maar dan vroeg in de morgen of later in de middag, waar we hopelijk wat minder picknickende, hardpratende en vossenvoerende Spanjaarden zullen tegenkomen.
Hoe is het toch mogelijk dat het lijkt of sommige Spanjaarden een stem hebben waar Joe Cocker jaloers op zou zijn. Zowel vrouwen als mannen hebben een sigaarrokende met whiskey doordrenkte stem waar je U tegen zegt. Ons gehoor heeft waarschijnlijke enige schade opgelopen...
Het werd dus Zafra en ons beloofde schattige pittoreske hotelletje dat we via booking.com hadden uitgezocht. Tenminste dat hadden we gehoopt...niets van dat. Toen we daar dus laat aankwamen werd de eigenaar al een beetje zenuwachtig na het horen van Hans (Johannes) zijn naam. Tsja, stond niet in de reservering....Hans werd vol drank gestopt, we kregen een kaartje met daarop de naam van het hotel waar we wel terecht konden, een lief maar zenuwachtig mannetje kwam ons ophalen om ons te begeleiden naar ons niet gewilde hotel en daar gingen we naar ons niet gewilde en wat bleek er onpersoonlijke hotel..Maar gelukkig was Zafra een erg mooi stadje met een groot klein pleintje en een klein klein pleintje..
We genieten met volle teugen en oh oh wat is Spanje toch mooi!
-
04 Mei 2014 - 13:34
Vito:
Leuk stukje weer mo. Mooi dat je 2 kaarsjes hebt aangestoken. Ik spreek je snel weer en de groeten aan hans! X -
04 Mei 2014 - 16:49
Thijs & Margriet:
Jullie gaan lekker zo te lezen en ja, de temperatuur is natuurlijk super daar. Koop maar een leuk optrekje daar, dan kunnen we fijne familie bijeenkomsten houden.
Doei en goede reis verder.....................
gr. Thijs & Margriet -
04 Mei 2014 - 19:32
Tonia:
Leuk hoor Mo, klinkt goed!! Veel plezier nog!
Xx Tonia, Erik & Gijs -
04 Mei 2014 - 20:51
Nicole:
Ik heb weer genoten......
Lieve Hans en Monique blijf vooral schrijven.... Het is net of ik er ook ben!
Dikke kussss -
04 Mei 2014 - 21:36
Yvette:
Leuk jongens leest lekker weg ! Mooi van de kaarsjes..........
Veel plezier
Groetjes,
Yvette en een poot van onze Spaanse viervoet :-) -
04 Mei 2014 - 23:07
Lou:
Mo? Volgens mij ga jij zitten voor t raam bij Woodies ;).
Leuk om te lezen hoe jullie genieten!
XLou&Sander -
05 Mei 2014 - 07:22
Ferdinand Anthonio:
Hé Monique en Hans,
Wat een leuk verhaal weer. Hebben jullie een foto gemaakt van dat tandeloze mannetje die jullie zo handtastelijk uitbundig over zijn kunstschatten heeft verteld? Willen jullie die dan naar mij toesturen? Ik heb mijn broer al zó lang niet meer gezien!
Geniet ze nog, hè!
Groetjes van Fer -
06 Mei 2014 - 12:31
Connie En Johnny:
Hans en Mo,
Spanje is ook een mooi land vooral het binnenland en de niet zo toeristische kusten.
Wij hebben ook een deel van jullie reis gedaan, maar nu zitten jullie wat verder richting Portugal is het niet?
Segovia is ook mooi met zijn aquaduct.
Wat een bord met eten zeg heeft Hans voor zijn neus dat is toch niet normaal en de prijs ook
niet normaal zeker voor Nederlandse begrippen.
Fijn dat jullie zo genieten tot snel weer, begint helaas al weer op te schieten he.
Groetjes,
C + J
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
