Valparaiso en dan naar de hoofdstad Santiago

Afgelopen dinsdag gingen we naar dzze beachzz (op zn Frans). We dachten dat fixen we even binnen een half uurtje. Maar nee… Eerst was het al een puzzel om uit te zoeken welke bus we moesten nemen maar gelukkig hadden we een Mexicaans meisje mee dus dat viel achteraf wel mee. Toen we eenmaal in de bus zaten duurde het zo’n twee uur voordat we er waren,en inmiddels was het vier uur. Daar ging mijn stranddag….Het strand in het dorpje was ongeveer 50 cm breed en was volgepakt met mensen dus dat ging m niet worden. Eerst maar wat eten in een lekker visrestaurant mjammie…Wel voor de rest maar voor mij….NOT! Uiteindelijjk kwamen we om 7 uur op een strandje aan zo’n 10 min lopen vanaf het dorpje. Het was een prachtig strand en de zee was onwijs ruig en zo koud. Zwemmen was verboden maar dat lieten we sowieso wel uit ons hoofd? Terug naar Valparaiso waar we ongeveer om 11 savonds terugkwamen. Nog maar even een pisco sour (dé lokale drank in Chile) om te proosten op ons beach-avontuur, en dan nog maar een….Jammer dat we daardoor de aardbeving hebben gemist. Een hele kleine, maar toch. De scheur in één van de muren in mijn kamer was het bewijs. Er schijnt hier zo iedere week/om de week een aardbeving te zijn…

De volgende dag ben ik een paar uurtjes naar het strand in het stadje naast Valparaiso (Vina del Mar) geweest. Dat was ook wel weer grappig, het was volgepakt met mensen. Iedereen lag dichtbij de zee maar de vloed kom hier snel op dus iedere keer hoorde ik gillende mensen omdat zij door het water werden onder gespoeld. De Jugos Naturales (fruitshakes) zijn hier heerlijk!

Donderdag gingen al mijn vrienden een kant op en was ik een dagje alleen. Heerlijk gewandeld in Valparaiso in het openlucht-museum-gedeelte. Wat ik al eerder schreef zijn alle huizen hier mooi gekleurd maar waar ik nu liep was het mooiste gedeelte. Kleine straatjes, vel gekleurde huizen en restaurantjes en veel kunst op muren en schattige kerkjes . Het is hier erg relaxed met weinig verkeer.

Vrijdag op naar Santiago, de hoofdstad van Chile. Ik was best trots op mezelf dat ik mijn hostel in Santiago had gevonden gezien mijn ik-raak-altijd-de-weg-kwijt-ervaringen. Eerst de lokale bus naar het busstation in Valparaiso, daarna de grote bus naar Santiago, daarna de metro in Santiago (en niet te vergeten dit alles met mijn zware rugzak) en daarna nog een stukje lopen.

Santiago is niet zo interessant en mooi als Buenos Aires maar het is wel een erg schone en open stad.

Gisteren naar het museum of memory and human rights geweest. Erg interessant. Veel documentatie, films en foto’s over de Pinochet periode. Er was een hele muur vol met foto’s van de Chilenen die tijdens deze periode verdwenen zijn. Kippevel…. Het is wel vreemd dat hier zoveel terug te vinden is over deze dirty-war-periode, zoals vele herdenkingsmonumenten en musea maar in Argentinië bijna niet.

Eigenlijk wilden we zondag (vandaag dus) de bus nemen naar La Serena een plaats verder naar het noorden maar omdat alle hostels daar vol waren op zondagnacht, en we niet het risico wilden nemen om ergens snachts op een bankje in een park te moeten slapen, nemen we nu de bus een dagje later.

Oh ja en wat grappig is, Within Temptation speelt hier aanstaande vrijdag, ik zag grote posters in de stad, helaas ben ik dan al weg. Het zou leuk zijn geweest om naar een concert van een Nederlandse band in Santiago te gaan, maar helaas.
Bedankt voor jullie leuk berichtjes! Blijf me vooral schrijven :)

Liefs

Monique

PS omdat ik nog geen enkele Nederlander ben tegengekomen i sometimes mix engelse woorden met dutchie woorden hahahaha…..