Pai en terug naar Chiang Mai

Mijn laatste verslagje...
Oh ja ik zou vertellen wat ik zou gaan doen afgelopen zondag, nee het heeft niets met dieren te maken ....!

Vanaf vrijdag vierden de chinezen hier het chinese nieuwjaar. In Chiang Mai was dat al te zien omdat er busladingen vol chinezen aangerukt werden. Wij wilden op maandag daar ook wel iets van meemaken dus hup met de scooter naar de dorpjes in de omgeving waar veel hilltribes wonen die heel lang geleden vanuit China naar Thailand zijn gekomen, en dus het chinese nieuwjaar vieren. In de dorpjes zijn kleine kinderen van een jaar of 6 bezig vuurwerk af te steken en ik denk dat als ik volgend jaar terug zou komen ik hen zonder vingers zou terugzien. Zo gevaarlijk en niemand zegt er wat van. Zij kunnen nog wel wat van onze vuurwerk waarschuwingsposters leren (moeten ze natuurlijk wel eerst nederlands leren) Iedereen in t dorp is prachtig verkleed en de mensen dansen de hele dag. Wij als toeristen zijn ongeveer 1000 fotos rijker.
Savonds heb ik iets op mijn schouder laten zetten (zie foto) en oh wat deed dat zeer!!!
:(
Maandag besluiten we om naar het plaatsje Mae Hong Song te gaan 4 uur verderop. Hier leven de longnecks, de vrouwen met de grote ringen om hun nek.
Onze busschauffeur heeft er zin in en joelt en lacht de hele tijd en doet ondertussen of hij op het circuit van Zandvoort zit. Maar dat is vlak en hier gaan we berg op en berg af met vele haardspeldbochten en een zeer slechte weg. Na een uur hebben we een busstop, komt er een tweede chauffeur tevoorschijn en mag de eerste weer kaartjes gaan verkopen.
Mae Hong Song is een leuk klein stadje met een lief meertje in het midden. We komen een Amerikaan tegen die al 20 jaar hier woont, in het leger hier heeft gezetn (voor Amerika) en de Hmong (hilltribe vanuit Birma) helpt om naar Amerika te gaan. We zoeken een scooter maar een automatic lukt niet dus vraag hij of we het aandurven om met zijn 2'en bij hem achterop naar zijn museum willen 10 km verderop. Ja hoor natuurlijk durven wij dat, hij reed erg hard maar we hebben het overleefd. Zo kom je nog eens ergens. Zijn museum gaat over de 2de wereldoorlog, de vietnam oorlog en de hilltribes. Hij verteld dat in deze area veel veel wordt gesmokkeld vanuit Birma. Drugs en wapens. Er worden erg veel drugs in Birma gemaakt (door het leger die het land in zijn wrede handen heeft) en deze worden naar Thailand en verder naar Europa gesmokkeld. Er gebeuren hier rare dingen maar zolang je gewoon toerist ben is er niets aan de hand!
We rennen daarna nog even de heuvel op (nee we gingen met een scooter) om het uitzicht vanaf een tempel boven te bewonderen en daarna renden (dat was echt) weer naar beneden om nog een beetje te shoppen en de overheerlijke pancakes te eten.
De volgende dag gaan we toch naar de longnecks kijken, ik wilde het eigenlijk niet omdat het een beetje aapjes kijken is maar goed nu ik hier toch ben en je helpt hen ook daarmee door wat geld te sponsoren.Het is wel interessant om te zien hoe zij die grote ringen om hun nek dragen.
Daarna na nog even naar een waterval en een chinees dorpje vlakbij de birmese grens e n daar wordt natuurlijk weer veel vuurwerk afgeschoten en zijn de meeste mannen dronken.Dan nemen we de bus terug naar Pai,tijdens een busstop wordt de bus weer even gemaakt (ik weet niet wat er mis was maar kon wel zijn dat erover draden uithingen )daarna werd het donker maar ook deze busschauffeur kon t niet schelen en hij denderde de bergen weer op en af!
Gister een overheerlijk relaxed dagje naar het zwembad en superleuke en hete hotsprings. Nu zijn we weer terug in Chiang Mai waar ik mn laatste daagjes in Thailand ga slijten. Zaterdagnacht terugga naar Bangkok en dan zit het er helaas helaas op.

Liefs Mo