Verder vanaf Vang Vien

Vandaag met ik miljonair!!! 100 euro bij de bank gewisseld, daarvoor krijg je maar liefst 1.160.000 kip.

Woensdag gaan we verder naar het noorden, naar het stadje Luang Prabang ongeveer 4 uur bussen. Ik dacht we hebben riante ruimte in de minivan er is plaats voor 9 personen en er zaten maar 6 personen in. Maar als snel kwamen er acht laotianen bij. Zij passen met zijn achten op vier stoelen, toch knap. We stoppen onderweg om even te eten. Ik koop een stokbroodje, maar als snel staan er acht schattige, vieze, amper geklede kindertjes om mijn heen. Zij kijken letterlijk het stokbrood uit mijn mond, dus ik koop er nog maar een. Hoe kan je iets eten als zij je zo hongerig aankijken.
Als we verder gaan beginnen de drie laotiaanse kinderenn achter in de bus alles onder te kotsen, bweeehhhhh... ik zit er gelukkig niet naast...
Luang Prabang is een lief stadje (world heritage unesco) met prachtige koloniaalse gebouwen en oude tempels. Het is alleen veel en veel drukker dan vier jaar geleden.

De volgende dag gaan we verder met de bus naar een heel klein dorpje ongeveer drie verderop. De bus wordt volledig volgepropt. Na een tijdje hebben we een plasstop. Sommige vrouwen gaan langs de kant vd weg zitten (he?)(later snap ik waarom) maar ik ga netjes de struiken in. Teruggekomen voel ik iets over mijn benen kruipen, ik trek mijn broek omhoog en zie beestjes kruipen. Oh dat zijn bloedzuigers zegt Robbert. Ahhhhhhhhh!!!!! Haal ze eraf, ik probeer ze eraf te slaan, wat moeilijk gaat en dan blijven ze aan je vingers zitten. De hele weg verder voel ik ze nog in mijn sokken kruipen, brrrr
Om een uur of half 2 komen we in het dorpje Nong Kiaw aan. De omgeving is fantastisch. Het ligt aan een brede rivier en er zijn hoge bergen.Er zijn een paar guesthouse, bamboohutjes (=veel enge beesten snachts)met uitzicht op de rivier dat is echt prachtig.Overdag is het heerlijk zonnig weer maar savonds is het koud en mistig.

De volgende dag wandelen we naar een grot.Helaas gaan Robbert en Lotte niet mee. Robbert is vreselijk door zijn rug gegaan en kan niet mee lopen. Wat erg.
Ik ga de grot niet in, mij te gevaarlijk zo zonder gids Tom neemt wel een kijkje.
Ik ga met wat laotiaanse kinderen voetballen en dat is heel erg leuk. Iedere keer valt de bal in de rivier en dan springt zo een jochie als een kikker erachter aan.
We lopen daarna verder langs een heel klein dorpje, alle kinderen en mensen roepen sawadee (goedendag) naar ons. Echt superleuk. Daarna zien we bij een klein winkeltje een vrucht liggen een soort grapefruit maar dan 3x zo groot. Het vrouwtje begint meteen de vrucht te pellen en geeft ons een groot stuk. Ze wil er niets voor hebben.
Onderweg zien we veel vrouwen en kinderen zichzelf en hun kleren wassen in de rivier. Een hele sociale bezigheid hier. Ze hangen hun kleren te drogen langs de kant van de weg. Eenmaal per uur zoeft er een auto langs en zijn alle kleren weer bruin.
Het plan was om met Lotte en robbert verder naar het noorden te gaan, maar aangezien robbert zich niet meer kan bewegen wijzigt alles. Lotte en Robbert blijven helaas nog een paar dagen in het kleine plaatsje in de hoop dat het straks beter met hem gaat. Het vervelende is dat er hier geen dokter te bekennen is afgezien misschien van de plaatselijke medicijnman, maar die wil je liever vermijden.
Ik ga met sander (een bijna buurman, woont in krommenie) de volgende dag (zaterdag) terug met de boot naar luang prabang. Iedereen is heel vaag over hoe laat de boot nou gaat. Dan zegt iemand 9 uur smorgens, dus ik sta klaar bij de bij de rivier om kwart over 8. Niemand te bekennen. Na een uur blijkt dat we pas gaan als we 10 mensen bij elkaar hebben gescharreld. En dat scharrelen duurt tot half 12 en vertrekken we eindelijk. Maar de boottocht is zeker de moeite waard. De rivier is redelijk wild, met veel stroomversnellingen. Het is erg knap zoals onze bootchauffeur de rotsen in het water weet te ontwijken. Op een gegeven moment moeten we de boot, ik dacht om te plassen, wat ik dan ook doe, maar de bedoeling was dat we een stuk verder moeten lopen omdat het hier waarschijnlijk te wild en ondiep water is. De tocht lijkt een beetje op een atractie in eurodisney (in ieder geval dat is wat ik me zo voorstel) alleen dan in het ecchie.
En nu is het zondag en ik heb een lekker rustdagje. Morgen waarschijnlijk verder naar het noorden (bij de chinese grens) maar ik weet het nog niet zeker.

Tot mails!! :)

Kus voor mijn paps en mams.

Tony mis je ook. Heb hier al heel veel shakies gedronken, banaan en pineaple.