over springende gekko's en rokende vulkanen

Hoi allemaal,

Leuk om jullie berichtjes uit nederland weer te lezen! Dank daarvoor!

Ik heb al een tijdje geen verslag geschreven, druk druk druk.
Afgelopen maandag een heerlijke massage met scrub gehad zodat we voorbereid aan een lange lange busreis begonnen.Savonds zitten we net te eten en dan landt er een kleine gekko op onze tafel. Ik bleef er al bijna in, maar toen ie Ellen aankeek en haar besprong kon je mij opvegen en el was in een shock. Het hele restaurant had ontzettend veel lol om ons. Het schijnt wel dat Ellen nu veel gaat geluk krijgen (zeggen de indonesiers)Dat is dan maar weer mooi meegenomen!.

We hebben al veel indonesische woorden geleerd zoals:
- Gratis = Gratis
- Verboden = verboden
- polisi = politie
- informasi = informatie
- asbak =
- plafond =
Goed he!!

Dinsdag met een luxe (!)auto samen met nog een tsjeschisch stel richting Bromo. Onze Chauffeur rijdt als een razende jodokus. Er is veel verkeer op de weg zowel aan onze kant als aan de andere kant. Het deert hem niet en hij haalt links en rechts in of er nu tegenliggers zijn of niet, die gaan maar aan de kant. Pas om een uur of 8 savonds komen we aan en het is mistig en koel hier. Onze kamer is een beetje grubby maar het is gelukkig maar voor 1 nacht. Oh nee maar voor een paar uur want we moeten om half vier eruit. Met de jeep gaan we richting een hoge berg waar je een fantastische zonsopgang hebt en de bromo kan zien. Niets van dat al. Eerst zijn we afgezet met een veel te dure jeeptour (de mensen die bij ons in de jeep zitten trouwens ook) en hebben we jassen gehuurd omdat het zo vreselijk koud zou zijn. Dat is het in het geheel niet. En ons uitzicht is erg teleurstellend tenzij je van mist houdt. Dan richting Bromo, waar wij, heel stoer niet per paard gaan, maar met de benenwagen. Zwetend en puffend doen we de beklimming en dan nog 273 (ofzoiets) trappen op. Op de krater is het gaaf. Je ziet in de krater veel rookpluimen (een goed teken geloof ik, hij gaat nu in ieder geval niet uitbarsten, dat is wel in 2006 gebeurd en toen kwam er geen rook meer uit) Met knikkende knieeen (schrijf ik dat zo goed behalve puntjes op de e, maar dat lukt hier niet) gaan we naar beneden omdat hoogtevrees ons parten speelt.Dan hup de bus in weer in die ons over Java, via de ferrie naar een plaatjse op Bali zou brengen. Tenminste dat dachten we. Na een uurtje moeten we van bus wisselen en zegt iemand van een soort reisburootje (nou ja zegt, hij schreeuwt het) dat we op Bali na de ferrie het maar zelf uit moeten zoeken. Terwijl we betaald hebben naar dat plaatsje op Bali. Er is geen discussie mogelijk, hij geeft ons wat geld terug (veel te weinig blijkt later) en stopt ons in een bus waar geen plaats voor ons. Maar dan staat een aardige indonesier voor mij en later eentje voor ellen. De buschauffeur lacht lief naar ons en alles is weer goed. Uiteindelijk komen we om half 10 savonds op Lovina aan een leuk kustplaatsje op Bali. We hebben een geweldig hotel met zwembad en vreselijk afgedongen (maar fluistert de eigenaar, mondje dicht he) en het bier smaakt ons weer goed.

Heel leuk plaatsje met vele leuke restaurantjes en barretjes maar erg weinig toeristen.En heel erg hindoeistisch. Overal liggen bloemen voor te offeren en de goden goed te stemmen. En vele vele prachtige uitbundige hindoebeelden Vrijdag maken we een leuke toertje met scooter en driver. Een heftige waterval met een prachtige omgeving. We pesten een blauwe libelle omdat we 'm leuk op de foto willen hebben en hij baalt van ons. Daarna door naar een boeddhistisch klooster en dan lekker zwemmen in de hot springs.

Afgelopen zaterdag gaan wij naar een plaatsje aan de oostkust van Bali waar het onwijs mooi moet zijn maar heel heel rustig. We komen daar en het regent pijpestelen. De wegen zijn omgetoverd in rivieren. Het regent hier al drie dagen dus we besluiten verder te gaan naar de kust waar ook de ferrie naar Lombok gaat. Het is een superleuk klein plaatsje, erg laid back en ...het regent hier niet!! Vrienden van mijn broer en schoonzus, Annerie en Ricardo, zijn hier vlakbij (ze laten hier een huis bouwen) en ik wil ze even bellen om wat af te spreken. Dan lopen we hier op straat en ik hoor opeens mijn naam roepen. Is dat Annerie en Ricardo die met de auto naar dit plaatsje zijn gekomen en die we dus stomtoevallig tegen komen!!. Leuk samen wat gdronken in een bar en de volgende dag met ze naar hun huis gegaan. tenminste de plek waar hun huis gaat komen. Op een berg en een ongelooflijk prachtig uitzicht, wauw echt helemaal te gek!!

Nog een lekker op het strand gelegen tot de wolken zich samen pakken en het begint te regenen (een heel klein beetje maar)
Helaas, ik zou zon naar nederland sturen maar dan houden we hier helemaal niets over, sorry.

Blijf ons vooral schrijven :)

Liefs mo en el