Even een uitstapje naar Uruguay

Dag skaties!

Dank voor jullie leuke reacties!

Ik merk dat mijn spaans iets beter is dan vorig jaar maar het verstaan gaat zozo met dank aan het argentijnse spaans. Maandag werd mijn spaans (en mijn geduld) in ieder geval goed op de proef gesteld. Een bootticket kopen met een wachtrij van 50 voor mij, een postkantoor zoeken om naar de gelukkigen onder jullie een kaart te sturen en mijn mobiel opnieuw leven in te blazen. Ze hadden nl. mijn nummer weggeven omdat ze blijkbaar dachten dat ik toch niet meer in arg. terug zou komen. Dit alles kostte me bijna een dag, het was harder werken dan een dag op kantoor....Vervolgens moest ik een hostel boeken in uruguay, ook dat duurde eeuwen (zo leek het alhtans)

Dinsdag op de arg. manier (met een kus) afscheid genomen van het hostelpersoneel, ze zijn zo vreselijk leuk hier. Naar de boot, door de douane en hop op de boot. De boottocht duurde een uurtje. Bij aankomst in Uruguay was geen douane meer te bekennen. He, ben ik nu illegaal in het land?
Iedereen had blijkbaar al een busticket naar Montevideo (de hoofdstad) behalve ik...Moet toch eens beter mijn zaakjes gaan regelen. Uiteindelijk hjad ik de ticketverkoop gevonden maar de vrouw zei 'nog een klein momentje wachten' he waarom?Dat kleine momentje werd een kwartier toen kwam er een mannetje aangerend en ze mocht eindelijk haar tickets gaan verkopen en ik moest uiteindelijk nog rennen on de bus te halen. Ik was vergeten geld te wisselen en het bleek niet mee te vallen om te pinnen bij het busstation in Montevideo. Niemand snapt me als ik vraag waar ik kan pinnen, ik doe dit nog wel in mijn opperbeste spaans maar het mag niet baten....

De taxis hebben hier ook een raar systeem. Je denkt dat op de meter 55 peso staat als je bij je bestemming aankomt maar dan komt de verrassing..het taxichauffeurmeneertje haalt er een tabel bij, goochelt een beetje en zegt het is 91 peso. He?
Het hostel is vreselijk dus de volgende dag verhuis ik lopend 20 minuten met rugzak (gevoelsgewicht nu 322 kilo) naar een ander hostel.Een ik kom op een kamer met 10 bedden, mannen en vrouwen gemengd. Nou ja je moet alles hebben meegemaakt nietwaar?

Gisteravond vlogen -door de harde wind- de parasollen al over de straat maar vandaag was het nog erger. Net als ik stad wil ga verkennen en me halverwege mijn touristentocht me op een terras geinstalleerd heb, komt er een inktzwarte lucht aan en vliegen de parasollen weer door de lucht. En nu gaat het ook nog keihard regenen. Het wordt een stuk kouder. De touristen zijn weg en er lopen vreemde ongure types op straat. Ik ga maar terug.
Je ziet hier veel politie op straat en bij de banken staan bewakers met geweren in handen. Doet niet echt gezellig aan.

Donderdag schijnt de zon uitbundig.Ik ben eindelijk een beetje in de vakantiemodus en ontstresst....Ik ga naar het strand met de bus a 17 peso gedurende 25 minuten. Let op 17 peso is ongeveer 60 eurocent!
Dit strand ligt niet aan de zee maar aan rio del plata (een rivier dus) alhoewel het water wel een beetje zout is (heeft waarsch een open verbinding met de zee of lieg ik nu?)Ik huur heel verstandig een parasol, omdat ik er vanavond niet wil uitzien als een rood biefstukje...Aan de boulevard achter het strand staan hoge hoge flatgebouwen, dat is een beetje jammer.
De temperatuur is fantastisch niet te heet en niet te koud..

Oke ik ga me voorbereiden op mijn lange trip voor morgen..
Om zes uur op, de local bus naar het busstation, 2,5 uur met de bus naar de boot, 1 uur met de boot naar Buenos aires, 4 uur wachten, 18 uur met de bus naar Puerto Madryn. Puerto Madryn, waar de pinquins me met spanning opwachten! Het avontuur gaat beginnen!

@Natas, ik heb jouw mail over Marlies gelezen. wat een supersuper goed nieuws!! ik heb je teruggemaild.
@ thijs en margriet, morgen kan ik dus niet skypen met pa en ma omdat ik een reisdag heb.Geef ze een dikke kus van me!
@Johnnie niet te hard slaan he...

Ik hoop dat jullie me allemaal blijven schrijven. Heb je echt grote geheimen te vertellen mail me dan even op thaimo10@hotmail.com
Ik ben benieuwd....

Besos
Monique