El fin del mundo! Het einde van de wereld!

Afgelopen dinsdag en woensdag was dus een bus-bus dag voor me. Eerst van Puerto Madryn naar Rio Gallegos.We vertrokken (natuurlijk te laat...waar doet me dit toch aan denken? Het begint met een N en eindigt op een S...) zo een 1,5 uur. Het is een wat minder luxe bus deze keer, geen wijn geen vega maaltijd en geen dekentje. Om 8 uur de volgende dag komen we in Rio Gallegos aan waar ik moet overstappen op de bus naar ushuaia. Ik heb 1 uur overstap tijd dus dat gaat goed. Het is koud hier, zo een 8 graden schat ik en dat nu ik net gewend begon te raken aan de 37 graden...

We vertekken om 9 uur smorgens, dit gaat nog goed. We komen op de grens van Chili.Eerst Argentinie uit dan Chili in. Hier zijn ze erg streng,graag geen fruit, vlees, planten of dieren meenemen.En de snuffelhonden snuffelen er lustig op los. Stempel in je paspoort al de bagage uit de bus en controleren maar. Ik wordt eruit gehaald, even trillende knieen. Whats that, vraag de controleur, uhhhh cookies meneer oke oke, je mag doorlopen.....
We zijn onderhand 4 uur verder als we verder mogen rijden. Het landschap is prachtig met niets en niets dan alleen heel veel schapen, koeien en paarden....
Dan moeten we met de ferry over. Dat was ook wel weer een bijzondere ervaring. We mochten lopend de ferry op. Als we erop staan begint de ferry te varen maar onze bus staat nog aan de kant...he? Dan vaart ie zigzaggend (ik had zo een zwaar het vermoeden dat de kapitein iets te diep in het wijnglaasje had gekeken) naar drie meter verderop. Daar wordt het vuilnis uitgeladen en de vaart de boot weer naar de wal waar de bus, autos en vrachtwagens staan de wachten.Dan mag onze bus er ook op en varen we naar de overkant. Onderweg spotten we de zwart wit dolfijnen weer en een paar verdwaalde pinguins. Dan komen we weer bij chileense grens want we gaan chili weer uit dus weer paspoort controle etc en argentinie weer in. Het is ondertussen 9 uur savonds en we moeten nog 300 kilometer. Dus om half 1 snachts sta ik met mijn verkreukelde poffertfespannetje op de bushalte in Ushuaia.En ik kan jullie vertellen dat was niet fijn. Want waar moet je heen? Weinig taxis maar uiteindelijk toch 1 gevonden. Hop naar het hostel en hop slapen. Dat was zo een 35 uur bussen maar ik ben er...El fin del mundo, het einde van de aarde, en ik kan het eigenlijk niet geloven...

De volgende dag is alles vergeten en vergeven want als het licht is en ik aanschouw Ushuaia is het fantastisch mooi! Ushuaia ligt aan het Beagle Canal en is omringd door de Andes met zijn besneeuwde bergtoppen. Het ligt hier vol met Cargo schepen en schepen (grote en hele grote) die naar Antarctica gaan. Ik ga met een heel klein bootje met nog 8 mensen voor een tourtje op het Beagle Canal.Eerst zien we op een eiland veel vogels en zeeleeuwen liggen. Lijkt een beetje op een dierentuin (ik ben verpest met mijn zeeleeuwen in Puerto Madryn!). Dan gaan we verder naar een eilandje (daar zijn er hier heel van) waar van de boot af gaan. We moeten via de rotsen omhoog klimmen, onze gids doet dat bijna rennend met een kind op zijn schouders en ik doe dat met knikkende knieen en wordt omhoog gehesen door een paar sterke mannen...schaam schaam....Onze gids vertelt heel veel over de planten en vogels op dit eiland. We zien vogels van heel dichtbij met hun nesten in de rotsen. Ze voeren hun jongen, ze leren ze vissen. De vogels duiken te water en vangen dan hun vis.Om zichzelf te verzwaren slikken ze brokken steen in die ze later weer uitspugen.Zo gaaf om dit van zo dichtbij te zien.En nogmaals ik kan het gewoon niet geloven zo mooi als het hier is. Als we terugkomen ben ik twee amerikaanse vrienden rijker en gaan we bier drinken.

De volgende dag ga ik met mijn nieuw verworwen amerikaanse vrienden (eric en jason) het national parc.Het is een prachtige dag, de zon schijnt en het is niet zo koud. De uitzichten zijn iedere keer weer AMAZING! Al snel raken we Eric kwijt (dit rent ons blijkbaar voor uit en zien we voorlopig niet meer terug) maar we komen twee argentijnse dames tegen die ook op mijn kamer slapen. Dit worden mijn nieuwe argentijnse vriendinnen. Het spaans gaat me redelijkjes af ik kan zelfs een kleine conversatie met de dames hebben en ze roepen de hele tijd dat mijn spaans muy bien! is maar dat menen ze natuurlijk niet...
Het weer veranderd later opeens, zo loop je in hemdje en zo verdwijnt de zon en gaat het keihard waaien en heb je drie jassen nodig. en dat is hier eigenlijk constant zo,het weer kan binnen een uur drastisch veranderen..
Savonds gaan we weer bier drinken (de wijn is helaas niet in kleine porties te bestellen..) en neem ik afscheid van mijn amerikaanse vriend (de ander was in slaap gevallen in hun hostel) en mijn argentijnse vriendinnen.

Zaterdag moet ik om 4 uur op! om dan om 5 uur de bus te pakken. Hetzelfde ritueel als op de heenweg geldt ook voor de terugweg alleen duurt de rit nu geen 15,5 uur maar 12 uur....
Drie uur wachten op het busstation en dan nog 3 uur met de bus.Tenminste dat zou het zijn ware het niet dat de buschauffeur onderweg 3 kwartier stopt om zijn maaltijd te nuttigen. en weer komen we pas om half twee snachts aan.Vandaag ben ik dus in El Calafate en heb mezelf een rustdag gegund. Morgen is weer een hoogtepuntdagje omdat ik de giga gletsjes Perrito Morreno ga bezoeken maar daarover meer in mijn volgende reisverslag.

@ en Tuur nee pinguins zijn niet eetbaar. Trouwens jij was nog steeds bezig met je rattenrecept (zie twee jaar geleden...)
@Hey Anouk wat super dat je ook weer op reis gaat,ga je ook naar Borneo?
@ Wen geniet lekker van je wintersport!
@Roon ja gezellig de fabriek maar nu nog even niet:) Heb helaas nog geen man voor je gevonden...
@El wat super dat je naar Nieuw Zeeland gaat! De borrel wacht wel even hoor, komt goed!
@Hi Ruud ja de tijd komt er voorjullie ook aan!!!

en voor de rest iedereen bedankt voor jullie leuke berichtjes dat vind ik echt superleuk!!!!

Sorry voor het af en toe missen van de trema's op sommige woorden, deze computer doet niet altijd wat ik wil....

Wordt vervolgd...

Besos
Monique

Tuur ik mis mijn muis!!!